ریل آسانسور نورد سرو و نورد گرم

فرایند ساخت:

تفاوت اصلی میان ریل های آسانسور نورد سرد و نورد گرم در فرآیندهای ساخت  و تولید آنها می باشد . فولاد نورد سرد در دمای محیط یا نزدیک به آن دما پردازش می شود ، در حالی که فولاد نورد گرم در دماهای بالا ( معمولاً بالای 1700 درجه فارنهایت ) پردازش می شود. در طول روند نورد گرم، فولاد راحت تر شکل می گیرد و این فرآیند اغلب برای تولید محصولات با اندازه و ابعاد بزرگتر استفاده می شود . ولی نورد سرد امکان تحمل باز بیشتری دارد و سطح تیغه صاف تری را فراهم می‌کند و برای کاربردهایی که نیاز به دقت بالاتری دارند ، مناسب است.

کیفیت سطح:

ریل های آسانسور نورد گرم ممکن است سطح ناهموارتری نسبت به ریل های نورد سرد به دلیل فرآیند خنک سازی داشته باشند . فولاد نورد سرد سطح ریل صاف تر و کامل تری دارد که می تواند در کاربردهایی که کیفیت سطح مهم است، مانند آسانسورها، که سطوح صاف باعث نرمی در حرکت می شود ، سودمند باشد .

قدرت و سختی:

فولاد نورد سرد معمولاً در مقایسه با فولاد نورد گرم استحکام و سختی و خشکی بیشتری از خود نشان می دهد. این استحکام بالاتر می تواند در ریل آسانسور مهم باشد زیرا قابلیت تحمل بار بهتر و مقاومت در برابر سایش و تخریب حاصل از ترمز را فراهم می کند.

تحمل های ابعادی:

فولاد نورد سرد معمولاً تحمل ابعادی کمتری را در مقایسه با فولاد نورد گرم ایجاد می کند. ریل آسانسور به ابعاد دقیقی برای کارکرد و هم ترازی روان نیاز دارد که ریل های نورد سرد را برای چنین کاربردهایی مناسب تر می کند.

هزینه و تولید:

فولاد نورد گرم اغلب به صرفه تر ، ارزان تر و تولید آسان تر نسبت به فولاد نورد سرد است، زیرا به پردازش کمتری نیاز دارد. با این حال ملزومات خاص ریل آسانسور ممکن است استفاده از فولاد نورد سرد را با وجود هزینه‌های بالاتر در ساخت و تولید در اولویت قرار دهد.